wtorek, 5 czerwca 2018

Grzechotnik teksaski (Crotalus atrox)


GATUNEK POŁNOCNOAMERYKAŃSKI




Opis
Północnoamerykański przedstawiciel podrodziny grzechotnikowatych z rodziny żmijowatych. Jest najniebezpieczniejszym grzechotnikiem Ameryki Północnej. Poluje przede wszystkim na małe ssaki i ptaki.
Grzechotka na końcu ogona to narząd ostrzegawczy. Węże przed pierwszą wylinką jej nie mają, u dorosłych składa się z ok. 10 pustych komór, które szeleszczą trąc o siebie. Po każdej nowej wylince przybywa jedna komora grzechotki.

Wygląd
Duży (do 2,2 m długości), masywny.
Wąż ten ma najgłośniejszą grzechotkę ze wszystkich grzechotników. Czasami cała grzechotka może się oderwać i zaczyna rosnąć od nowa. Dużą grzechotkę słychać z kilkudziesięciu metrów. Przy grzechotce występują czarno białe paski.

Biotyp, zachowanie
Preferuje obszary suche, porośnięte krzaczastą roślinnością. Ponieważ ma on poza człowiekiem tylko nielicznych wrogów, jest liczny na całym swoim rozległym obszarze występowania. Agresywny, w zagrożeniu atakuje.

Występowanie
Zamieszkuje południe USA i północną część Meksyku.

Pokarm
Poluje przede wszystkim na małe ssaki i ptaki

Rozmnażanie
Jest wężem żyworodnym. Samica rodzi od dwunastu do dwudziestu młodych.

Ukąszenia
Ze względu na toksyczność jadu jego ugryzienie może być śmiertelne nawet dla człowieka – co roku notuje się w USA kilka śmiertelnych przypadków, aczkolwiek istnieje skuteczne antidotum w pełni zabezpieczające przed skutkami pokąsania.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz